Θέματα Ψυχολογίας

Οι γρήγοροι ρυθμοί της καθημερινότητας έχουν παρασύρει πολλούς από εμάς σε ένα τρέξιμο δίχως τέλος. Το «δεν έχω χρόνο», που επαναλαμβάνουμε, συχνά όταν έρχεται η στιγμή του φαγητού οδηγεί στο να καταβροχθίζουμε μέσα σε λίγα λεπτά ο,τι υπάρχει μπροστά μας. Ζούμε γρήγορα, τρώμε στο πόδι και όλα αυτά φωνάζουν με μια φωνή  STRESS . Γρήγορο φαγητό σημαίνει ανθυγιεινός τρόπος ζωής. Σκεφτείτε μόνο ότι ο εγκέφαλος μας χρειάζεται τουλάχιστον είκοσι λεπτά προκειμένου να δώσει εντολή στον οργανισμό ότι είναι χορτάτος και για να το κάνει αυτό θα πρέπει να συνειδητοποιήσει πρώτα ότι χόρτασε. Παρόλα αυτά εμείς τρώμε τόσο γρήγορα που δεν προλαβαίνουμε να καταλάβουμε τι γεύση είχε η τροφή που καταναλώσαμε, πως μύριζε ή ακόμα αν μας άρεσε. Προσπερνάμε μέσα στη φούργια μας και το σημείο στο οποίο κανονικά θα λέγαμε στοπ και συνεχίζουμε να τρώμε μέχρι να σκάσουμε. Και σε αυτό το σημείο ήρθε η ώρα να προσθέσουμε πως μαζί με όλα αυτά η απόλαυση πάει περίπατο. Κακά τα ψέματα, είναι απίθαν