Μήπως τρως κι εσύ στο... πόδι;

Οι γρήγοροι ρυθμοί της καθημερινότητας έχουν παρασύρει πολλούς από εμάς σε ένα τρέξιμο δίχως τέλος. Το «δεν έχω χρόνο», που επαναλαμβάνουμε, συχνά όταν έρχεται η στιγμή του φαγητού οδηγεί στο να καταβροχθίζουμε μέσα σε λίγα λεπτά ο,τι υπάρχει μπροστά μας.

Ζούμε γρήγορα, τρώμε στο πόδι και όλα αυτά φωνάζουν με μια φωνή STRESS. Γρήγορο φαγητό σημαίνει ανθυγιεινός τρόπος ζωής. Σκεφτείτε μόνο ότι ο εγκέφαλος μας χρειάζεται τουλάχιστον είκοσι λεπτά προκειμένου να δώσει εντολή στον οργανισμό ότι είναι χορτάτος και για να το κάνει αυτό θα πρέπει να συνειδητοποιήσει πρώτα ότι χόρτασε.

Παρόλα αυτά εμείς τρώμε τόσο γρήγορα που δεν προλαβαίνουμε να καταλάβουμε τι γεύση είχε η τροφή που καταναλώσαμε, πως μύριζε ή ακόμα αν μας άρεσε. Προσπερνάμε μέσα στη φούργια μας και το σημείο στο οποίο κανονικά θα λέγαμε στοπ και συνεχίζουμε να τρώμε μέχρι να σκάσουμε.

Και σε αυτό το σημείο ήρθε η ώρα να προσθέσουμε πως μαζί με όλα αυτά η απόλαυση πάει περίπατο. Κακά τα ψέματα, είναι απίθανο να απολαύσεις το αγαπημένο σου πιάτο όταν αυτό εξαφανίζεται από μπροστά σου ως δια μαγείας.

Και έτσι όπως καταπίνουμε τις μπουκιές σχεδόν αμάσητες να σου και το πρήξιμο στο στομάχι. Πώς να μην πρηστεί κι αυτό αφού η πέψη ξεκινάει ήδη από το στόμα τη στιγμή που μασάμε τις τροφές και του τις στέλνουμε. Αν δεν βάλουμε λοιπόν κι εμείς ένα χεράκι στην όλη διαδικασία, το στομαχάκι μας ζορίζεται.

Τώρα που πήρατε μια γεύση της διατροφικης σας συμπεριφοράς ίσως προβληματιστήκατε! Για κάθε πρόβλημα όμως υπάρχει πάντα και μια λύση. Κι εδώ τα πράγματα είναι απλά. Λίγα μόνο λεπτά παραπάνω για το κάθε γεύμα μπορούν να κάνουν θαύματα και αλλάξουν ολοκληρωτικά αυτή την μη λειτουργική συνήθεια του γρήγορου φαγητού.

Αφού αποφασίσετε ότι θα διαθέσετε αυτά τα λεπτά, συγκεντρωθείτε στη στιγμή του φαγητού και στην κάθε μπουκιά σας. Θυμιθείτε: Φτιάχνουμε μικρότερες μπουκιές και από τη στιγμή που φτάσουν στο στόμα μας μασάμε α-ρ-γ-ά. Αντιλαμβανόμαστε τη γεύση, την υφή, τα αρώματα του φαγητού μας. Κάπου εκεί θα συναντηθούμε με την απόλαυση αλλά και με την αίσθηση του κορεσμού. Μόλις αντιληφθούμε ότι έχουμε χορτάσει σταματάμε ακόμα και αν υπάρχει κι άλλο φαγητό στο πιάτο μας.

Γνωρίζουμε ότι όταν τρώμε περισσότερο από αυτό που χρειάζεται ο οργανισμός μας τότε φουσκώνουμε και αυτή δεν είναι καθόλου ευχάριστη αίσθηση. Έτσι, έχουμε ένα καλό κίνητρο για να σταματήσουμε. Άλλο ένα καλό κίνητρο για κάποιον που προτίθεται να χάσει κιλά είναι ότι τρώγοντας πιο αργά  μειώνεται και η παραπανίσια ποσότητα του φαγητού του άρα και οι θερμίδες χωρίς να φας τίποτα διαφορετικό από αυτά που έτρωγες πριν.

Η έκφραση "ζήσε τη στιγμή" είναι γνωστή, πολυφορεμένη και ίσως αγαπημένη. Και αυτό γιατί περιέχει μια μεγάλη αλήθεια. Για να απολαμβάνουμε τη ζωή και τις στιγμές τις χρειάζεται να βρισκόμαστε συγκεντρωμένοι σε ο,τι ζούμε.

Ας απολαύσουμε απόψε το φαγητό μας με πλήρη συνείδηση της στιγμής και των κινήσεων μας! Κλείστε σε ένα κουτάκι για λίγο σκέψεις για το αύριο ή για το χθες που σας αγχώνουν και αφιερώστε λίγα λεπτά στον εαυτό σας για να μπορέσει να φάει χωρίς να αποσπάται η προσοχή του από τίποτα.

Αν χρειαστεί απομονωθείτε σε ένα ήσυχο μέρος. Δημιουργήστε εσείς το περιβάλλον που σας αρέσει για να φάτε ήρεμα και άνετα. Κάντε κάτι διαφορετικό και δείτε το φαγητό σας από μια άλλη νέα οπτική. Ύστερα σκεφτείτε λίγο τι παρατηρήστε πως ήταν αυτή η εμπειρία.

Καλή αρχή!!!

Ακολουθήστε το Θέματα Ψυχολογίας στο facebook: https://www.facebook.com/psychologicalway/