Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

“Χτίζοντας” γερές αναμνήσεις για τα παιδιά μας


Τα Χριστούγεννα μπορεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο να δυσκολεύουν συναισθηματικά πολλούς από εμάς, όπως είδαμε και σε προηγούμενο κείμενο (https://psychologicalway.blogspot.gr/2017/12/vs.html). Παρόλα αυτά δεν παύουν να είναι η κατεξοχήν αγαπημένη γιορτή των παιδιών κι όσοι από εμάς είναι γονείς ή βρίσκονται κοντά σε παιδιά το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό.

Στολισμένοι δρόμοι, χριστουγεννιάτικες παιδικές ταινίες, δώρα, λαμπάκια, γλυκίσματα, ο Άγιος Βασίλης είναι λίγα μόνο από όλα όσα φαίνεται να μαγεύουν τα μικρά παιδιά. Αμέτρητα ερεθίσματα υπάρχουν τριγύρω που τα μεταφέρουν σε ένα παραμυθένιο κόσμο, καθώς ενεργοποιούν για τα καλά την φαντασία τους.

Ως γονείς θέλουμε τα παιδιά μας να περνούν όμορφα τα Χριστούγεννα και κάνουμε ό, τι μπορούμε για αυτό καθώς το χαμόγελο και η δική τους χαρά, γεμίζουν κι εμάς ευτυχία. Έτσι, προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο δυνατό ώστε να τα ευχαριστήσουμε και να έχουν κάτι όμορφο να θυμούνται από τις γιορτές.

Τι μένει τελικά από όλα αυτά όμως; Εσείς τι θυμάστε από τις γιορτές των πρώιμων παιδικών σας αναμνήσεων; Ίσως αυτή τη στιγμή να σας έρχονται κάποιες σκόρπιες  εικόνες στο μυαλό, μια δυσάρεστη ή ευχάριστη αίσθηση, ίσως τίποτα. Κι αν δεν σας έρχεται κάποια μνήμη ίσως σας βοηθήσει να σκεφτείτε πως αισθάνεστε αυτή τη χρονική περίοδο. Είχατε την ίδια αίσθηση και τα προηγούμενα χρόνια;

Θα παρατηρήσετε πως δεν είναι εύκολο να θυμηθείτε ακριβώς. Το συναίσθημα σας για τις γιορτές όμως είναι αυτό που δεν χάθηκε με την πάροδο των χρόνων και στην πραγματικότητα αυτό είναι που μένει. Τα συναισθήματα είναι ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα σε εμάς και τα παιδικά μας βιώματα.

Στιγμές που βιώσαμε έντονα συναισθηματικά, είτε ευχάριστα είτε δυσάρεστα, αποθηκεύονται στο υποσυνείδητο μας και αρκεί ένα εξωτερικό ερέθισμα όπως συγκεκριμένες ημερομηνίες του χρόνου για να επαναφέρει το συναίσθημα που συνδέεται με το εκάστοτε ερέθισμα στην επιφάνεια.

Ας μην ξεχνάμε λοιπόν πως πέρα από τις διάφορες δραστηριότητες που προγραμματίζουμε για τα παιδιά μας αυτές τις μέρες και τα δώρα που τους αγοράζουμε, υπάρχει κάτι πιο σημαντικό και απαραίτητο για να κάνουμε και αυτό είναι το να είμαστε πραγματικά παρόντες.

Ο χρόνος που περνάμε μαζί είναι ανεκτίμητος καθώς τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό για ένα παιδί από την αγάπη των γονιών του. Τα Χριστούγεννα είναι μια καλή ευκαιρία να αφιερώσουμε ποιοτικό χρόνο στα παιδιά μας, κάτι που ίσως η καθημερινότητα δεν το επιτρέπει. Να δημιουργήσουμε δυνατές συναισθηματικές μνήμες μέσα από βιώματα γεμάτα αγάπη και τρυφερότητα.

Η αγάπη και η στοργή, η παρουσία μας, οι αγκαλιές, το ουσιαστικό μας ενδιαφέρον γίνονται αμέσως αντιληπτά από τα παιδιά μας. Τους δίνουν την αίσθηση της ζεστασιάς, της ασφάλειας, της θαλπωρής και τα γεμίζουν. Αυτά είναι πολύτιμα δώρα χωρίς φανταχτερά περιτυλίγματα που μπορεί κανείς να κρατήσει μέσα του για όλη του τη ζωή. 

Στην καρδιά των Χριστουγέννων υπάρχει ένας θησαυρός νοημάτων. Γεμάτα συμβολισμούς έρχονται κάθε χρόνο να μας φέρουν σε επαφή με έννοιες όπως αυτή της αγάπης, της ελπίδας, της πίστης, του μοιράσματος, της δημιουργίας, της αλληλοβοήθειας. Νοήματα πανανθρώπινα, διαχρονικά και βαθιά που μας συγκινούν γιατί μιλούν στην καρδιά μας.

Αυτά τα νοήματα μπορούν να εμπνεύσουν και να οδηγήσουν τη δική μας στάση και συμπεριφορά προκειμένου να δημιουργήσουμε ζεστές και όμορφες οικογενειακές στιγμές όχι μόνο για τις γιορτές αλλά και για την κάθε ημέρα, γεμάτες πολύτιμες αναμνήσεις που θα μείνουν όσα χρόνια κι αν περάσουν.

Υ.Γ: Τα  βιώματα που μετατρέπονται σε λόγια, αποθηκεύονται πιο εύκολα στη μνήμη μας. Μπορούμε να συζητάμε με τα παιδιά μας μετά από ξεχωριστές περιστάσεις, όπως η ημέρες των εορτών, τι κρατάνε από αυτές. Τι τους άρεσε και τι όχι. Έτσι επικοινωνούμε μαζί τους, ενώ ταυτόχρονα χτίζουμε τις αναμνήσεις τους.

Δημοφιλής ανάρτηση:

"Φωτιές θανάτου και ζωής"

Και, αν οι καθημερινές μας συναντήσεις με την αβεβαιότητα δεν αρκούν... Κι αν ξεχνάμε να θυμίζουμε στον εαυτό μας πως η ύπαρξη δεν εμπεριέχει σταθερές και απόλυτα, έρχεται μια μεγάλη καταστροφή να ορθώνει τώρα το ανάστημα της επιβλητικά μπροστά μας κι έτσι να μας φέρει αντιμέτωπους με την αλήθεια. Μια αλήθεια φωτιά που καίει τα σωθικά μας. Έρχεται καταπάνω μας με ορμή και απειλεί να μας συντρίψει ολοκληρωτικά. Φλόγες ανεξέλεγκτες που στο πέρασμα τους, έκαναν στάχτη δίχως έλεος τους απροετοίμαστους. Και η στάχτη γίνεται ένα με το χώμα. Μα η γη δεν έχει στόμα να μιλήσει για να πει την ιστορία αυτών που δεν υπάρχουν πια. Κι ας είναι ένα τούτη την ώρα. Κι αυτή η σιωπηλή ύπαρξη της ανυπαρξίας είναι εκεί, δίνοντας στους επιζώντες "μαθήματα θανάτου και ζωής". Θυμίζοντας πως ποτέ δεν θα μπορούσαμε να είμαστε προετοιμασμένοι και προστατευμένοι πίσω από κανένα απόλυτο και από καμία σταθερά για να ανταπεξέλθουμε σε μια τόσο σκληρή, τόσο αναπάντεχη αλλαγή. Αλλαγή από

Παιδιά και διανοητική κακοποίηση

Οποιαδήποτε μορφή παιδικής κακοποίησης αποτελεί ένα βίωμα, το οποίο αφήνει τα σημάδια του στην παιδική ψυχή και επηρεάζει με δυσάρεστες συνέπειες το παρόν αλλά και το μέλλον του παιδιού που ως ενήλικας θα έρθει αντιμέτωπο με δυσκολίες σε διάφορους σημαντικούς τομείς της ζωής του. Η συγκεκριμένη μορφή κακοποίησης για την οποία θα μιλήσουμε, δεν είναι τόσο ορατή και θορυβώδης όσο για παράδειγμα είναι η σεξουαλική ή η σωματική. Παρόλα αυτά αποτελεί εξαιρετικά συχνό φαινόμενο του οικογενειακού βίου. Τι είναι λοιπόν η διανοητική κακοποίηση; Είναι αυτή η μορφή της κακοποίησης που βάζει ‘’εμπόδια’’ στη διαδικασία της ανάπτυξης της σκέψης ενός παιδιού. Ένα παράδειγμα θα μας βοηθήσει να ξεκαθαρίσουμε την έννοια αυτή. Η μικρή Μαρία που είναι 8 χρόνων, θέλει να πάει στο σχολείο χωρίς τη συνοδεία της μητέρας της και εκφράζει αυτή της την επιθυμία. Η μητέρα γελάει και της λέει «δεν θα σαι με τα καλά σου». Στη συνέχεια επειδή η Μαρία επιμένει, αρχίζει να θυμώνει και τις επιτίθετα