Θέματα Ψυχολογίας

Πάει τόσος καιρός... χρόνια ολόκληρα που έχουμε να ανταμώσουμε εσύ κι εγώ. Κι όμως ο χρόνος δεν μπορεί να σβήσει καμιά μνήμη.. κανένα συναίσθημα.. είναι όλα βαθιά χαραγμένα μέσα μου.. τόσο ανεξίτηλα αποτυπωμένα που δεν υπάρχει τρόπος να ξεχάσω... Εσύ όμως είσαι διαφορετικός... Μοιάζει να ξέχασες... Άραγε λησμόνησες στα αλήθεια ή μήπως κάνεις πως δεν θυμάσαι τίποτα από όσα μπορώ να θυμάμαι εγώ; Μην βιάζεσαι να απολογηθείς δεν χρειάζεται. Αναγκάστηκες να το κάνεις..το ξέρω. Τα πράγματα με τον καιρό ήρθαν έτσι που δεν είχες άλλη επιλογή. Αναγκάστηκες κάποτε, ανάμεσα σε εμένα και τους άλλους να διαλέξεις... και πάντοτε διάλεγες τους άλλους. Δεν μπορούσες να επιβιώσεις χωρίς αυτούς και ακόμα κι αν δεν είχες την παραμικρή ιδέα τι σημαίνει να ζεις σε αυτό τον κόσμο, το ένστικτό σου για επιβίωση ήταν αλάνθαστο. Κι εγώ ήμουν εκεί. Σε κάθε σου επιλογή ακόμα και αν ήταν εις βάρος μου. Και την αποδεχόμουν πάντα. Ήμουν εκεί κάθε φορά που αναγκαζόσουν με πόνο ψυχής να πεις ναι στον όποιον