Πάει τόσος καιρός... χρόνια ολόκληρα που έχουμε να ανταμώσουμε εσύ κι εγώ. Κι όμως ο χρόνος δεν μπορεί να σβήσει καμιά μνήμη.. κανένα συναίσθημα.. είναι όλα βαθιά χαραγμένα μέσα μου.. τόσο ανεξίτηλα αποτυπωμένα που δεν υπάρχει τρόπος να ξεχάσω...
Εσύ όμως είσαι διαφορετικός... Μοιάζει να ξέχασες... Άραγε λησμόνησες στα αλήθεια ή μήπως κάνεις πως δεν θυμάσαι τίποτα από όσα μπορώ να θυμάμαι εγώ; Μην βιάζεσαι να απολογηθείς δεν χρειάζεται. Αναγκάστηκες να το κάνεις..το ξέρω. Τα πράγματα με τον καιρό ήρθαν έτσι που δεν είχες άλλη επιλογή.
Αναγκάστηκες κάποτε, ανάμεσα σε εμένα και τους άλλους να διαλέξεις... και πάντοτε διάλεγες τους άλλους. Δεν μπορούσες να επιβιώσεις χωρίς αυτούς και ακόμα κι αν δεν είχες την παραμικρή ιδέα τι σημαίνει να ζεις σε αυτό τον κόσμο, το ένστικτό σου για επιβίωση ήταν αλάνθαστο.
Κι εγώ ήμουν εκεί. Σε κάθε σου επιλογή ακόμα και αν ήταν εις βάρος μου. Και την αποδεχόμουν πάντα. Ήμουν εκεί κάθε φορά που αναγκαζόσουν με πόνο ψυχής να πεις ναι στον όποιον άλλο που η παρουσία μου τον δυσκόλευε και την ίδια στιγμή με αυτό σου το ναι να με αρνείσαι. Κι αυτό ήταν το καλύτερο που μπορούσες να κάνεις κάποτε για να αντέξεις. Για να μπορείς να υπάρχεις και να συνυπάρχεις. Εγώ το ξέρω καλύτερα από τον καθένα.
Κάθε φορά που οι άλλοι δεν μπορούσαν να διαχειριστούν την παρουσία μου εσύ με έκρυβες. Δεν ήθελες τίποτα να ταράξει τη σχέση σου με τους ανθρώπους που σε φρόντιζαν. Ούτε καν εγώ. Η επιβίωση σου στον κόσμο αυτό ήταν αδιαπραγμάτευτη τότε. Κι έτσι φορά με τη φορά η απόσταση ανάμεσα μας μεγάλωνε. Ξέχασες ποιος είμαι...τι είμαι.
Κι όμως αν παρατηρήσεις, ίσως ανακαλύψεις σήμερα σημάδια που μαρτυρούν την ύπαρξη μου. Κανείς και τίποτα δεν έχει την δύναμη να με εξαφανίσει. Υπάρχω μέσα σου. Υπάρχω στον τρόπο που μιλάς, που νιώθεις, που σκέφτεσαι. Είμαι μέρος δικό σου πολύ πριν γεννηθείς.
Και αν σήμερα δεν ξέρεις ακριβώς που βρίσκομαι, μπορείς να με ψάξεις αν το θες. Και θα σου πω κάτι... Γνωρίζεις που να ψάξεις. Ακολούθησε απλά τα σημάδια. Αυτός ο δρόμος είναι χαραγμένος βαθιά μέσα σου. Υπάρχω πίσω από κάθε "όχι" που μπήκε ανάμεσα μας.
Γνωρίζεις τον δρόμο... μόνο που αυτή την φορά θα το περπατήσεις αντίστροφα..απλά άφησε τα βήματα σου να σε οδηγήσουν...
Πάντα δικός σου,
ο εαυτός σου.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου