Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τα όνειρα είναι η τροφή της ψυχής μας...


Μέσα από αυτά μπορεί κανείς να δώσει πνοή στους πόθους του.
Να δει στα ατελείωτα μονοπάτια του νου να ζωντανεύουν πρόσωπα, καταστάσεις, πράγματα που η πραγματικότητα του αρνείται πεισματικά ώρες-ώρες. Χωρίς κανένα απολύτως εμπόδιο γιορτάζουν και ευλογούν τον δημιουργό τους.

Η φαντασία μας είναι παντοδύναμη. Σαν ένας άλλος θεός που έχει τη δύναμη να ανασταίνει τις βυθισμένες σε ύπνο βαθύ επιθυμίες μας. Αυτή η δύναμη της δημιουργίας κάνει τη ματαίωση να σπαρταράει από το φόβο της ανυπαρξίας και ξεριζώνει αποφασιστικά την απογοήτευση. Δεν χωρούν στον κόσμο της φαντασίας αυτές οι δυο. Δεν μπορούν να στήσουν ξόβεργες εκεί.

Αν έχεις ξεχάσει να ονειρεύεσαι παρατήρησε ένα παιδί. Αυτό ξέρει καλά να διασκεδάζει. Ονειροπολεί και γίνεται "κατακτητής ήρωας", γίνεται ο σωτήρας του κόσμου ή ό,τι αυτό θέλει να γίνει. Απολαμβάνει με αυτό τον τρόπο επιθυμίες που στα όρια της πραγματικότητας του ήταν αδύνατο να ικανοποιήσει.

Μπορούμε να δώσουμε την ευκαιρία στον εαυτό μας κάπου-κάπου να ανακουφίζεται και να χαλαρώνει βγαίνοντας προσωρινά από τις καθημερινές μας σκοτούρες. Ίσως από τον κόσμο του φανταστικού εμπνευστούμε και βρούμε λύσεις νέες. Νέους τρόπους να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες μας παίρνοντας μια ανάσα μαγείας και δημιουργικότητας.

Ίσως τα όνειρα μας αποτελέσουν μια καλή αφορμή για τον προγραμματισμό νέων σχεδίων και από τον κόσμο της φαντασίας να μετακινηθούμε γεμάτοι ενέργεια και ελπίδα στην πραγματικότητα κάνοντας τα όνειρα αυτά στόχους και κίνητρα για ζωή. Ίσως οι στόχοι αυτοί να γίνουν τα αυριανά μας επιτεύγματα- ποίος ξέρει.

Ακόμα και στις δύσκολες στιγμές ας θυμόμαστε ότι μπορούμε να ονειρευόμαστε.




Ακολουθήστε το Θέματα Ψυχολογίας στο facebook: https://www.facebook.com/psychologicalway/

Σχόλια

Δημοφιλής ανάρτηση:

"Φωτιές θανάτου και ζωής"

Και, αν οι καθημερινές μας συναντήσεις με την αβεβαιότητα δεν αρκούν... Κι αν ξεχνάμε να θυμίζουμε στον εαυτό μας πως η ύπαρξη δεν εμπεριέχει σταθερές και απόλυτα, έρχεται μια μεγάλη καταστροφή να ορθώνει τώρα το ανάστημα της επιβλητικά μπροστά μας κι έτσι να μας φέρει αντιμέτωπους με την αλήθεια. Μια αλήθεια φωτιά που καίει τα σωθικά μας. Έρχεται καταπάνω μας με ορμή και απειλεί να μας συντρίψει ολοκληρωτικά. Φλόγες ανεξέλεγκτες που στο πέρασμα τους, έκαναν στάχτη δίχως έλεος τους απροετοίμαστους. Και η στάχτη γίνεται ένα με το χώμα. Μα η γη δεν έχει στόμα να μιλήσει για να πει την ιστορία αυτών που δεν υπάρχουν πια. Κι ας είναι ένα τούτη την ώρα. Κι αυτή η σιωπηλή ύπαρξη της ανυπαρξίας είναι εκεί, δίνοντας στους επιζώντες "μαθήματα θανάτου και ζωής". Θυμίζοντας πως ποτέ δεν θα μπορούσαμε να είμαστε προετοιμασμένοι και προστατευμένοι πίσω από κανένα απόλυτο και από καμία σταθερά για να ανταπεξέλθουμε σε μια τόσο σκληρή, τόσο αναπάντεχη αλλαγή. Αλλαγή από

“Χτίζοντας” γερές αναμνήσεις για τα παιδιά μας

Τα Χριστούγεννα μπορεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο να δυσκολεύουν συναισθηματικά πολλούς από εμάς, όπως είδαμε και σε προηγούμενο κείμενο (https://psychologicalway.blogspot.gr/2017/12/vs.html). Παρόλα αυτά δεν παύουν να είναι η κατεξοχήν αγαπημένη γιορτή των παιδιών κι όσοι από εμάς είναι γονείς ή βρίσκονται κοντά σε παιδιά το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό. Στολισμένοι δρόμοι, χριστουγεννιάτικες παιδικές ταινίες, δώρα, λαμπάκια, γλυκίσματα, ο Άγιος Βασίλης είναι λίγα μόνο από όλα όσα φαίνεται να μαγεύουν τα μικρά παιδιά. Αμέτρητα ερεθίσματα υπάρχουν τριγύρω που τα μεταφέρουν σε ένα παραμυθένιο κόσμο, καθώς ενεργοποιούν για τα καλά την φαντασία τους. Ως γονείς θέλουμε τα παιδιά μας να περνούν όμορφα τα Χριστούγεννα και κάνουμε ό, τι μπορούμε για αυτό καθώς το χαμόγελο και η δική τους χαρά, γεμίζουν κι εμάς ευτυχία. Έτσι, προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο δυνατό ώστε να τα ευχαριστήσουμε και να έχουν κάτι όμορφο να θυμούνται από τις γιορτές. Τι μένει τελικά από όλα αυτά

Παιδιά και διανοητική κακοποίηση

Οποιαδήποτε μορφή παιδικής κακοποίησης αποτελεί ένα βίωμα, το οποίο αφήνει τα σημάδια του στην παιδική ψυχή και επηρεάζει με δυσάρεστες συνέπειες το παρόν αλλά και το μέλλον του παιδιού που ως ενήλικας θα έρθει αντιμέτωπο με δυσκολίες σε διάφορους σημαντικούς τομείς της ζωής του. Η συγκεκριμένη μορφή κακοποίησης για την οποία θα μιλήσουμε, δεν είναι τόσο ορατή και θορυβώδης όσο για παράδειγμα είναι η σεξουαλική ή η σωματική. Παρόλα αυτά αποτελεί εξαιρετικά συχνό φαινόμενο του οικογενειακού βίου. Τι είναι λοιπόν η διανοητική κακοποίηση; Είναι αυτή η μορφή της κακοποίησης που βάζει ‘’εμπόδια’’ στη διαδικασία της ανάπτυξης της σκέψης ενός παιδιού. Ένα παράδειγμα θα μας βοηθήσει να ξεκαθαρίσουμε την έννοια αυτή. Η μικρή Μαρία που είναι 8 χρόνων, θέλει να πάει στο σχολείο χωρίς τη συνοδεία της μητέρας της και εκφράζει αυτή της την επιθυμία. Η μητέρα γελάει και της λέει «δεν θα σαι με τα καλά σου». Στη συνέχεια επειδή η Μαρία επιμένει, αρχίζει να θυμώνει και τις επιτίθετα