Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Σιωπή...



Άκουσες ποτέ τον ήχο της σιωπής;
Ξέρω. Η ησυχία είναι άβολη κατάσταση θα μου πεις τώρα.
Πολλοί το έχουν πει, δεν είσαι ο μόνος. 

Έχει φυτεμένα μέσα της οράματα ανεξερεύνητα και σκέψεις. Αισθήματα και συναισθήματα. Όνειρα κι επιθυμίες έπεσαν και αντηχούν μέσα στα πηγάδια της.

Πώς να τολμήσεις εσύ να ακουμπήσεις τον ήχο της σκέφτεσαι. Φοβάσαι μήπως σε δυσκολέψουν αυτά τα νέα ακούσματα. 

Μια εσωτερική φωνή ψιθυρίζει μέσα στο κεφάλι σου και κάνεις φασαρία για να μην την ακούς μιας και το στόμα της δε μπορείς να το κλείσεις.

Θέλεις να υπάρχει διαρκώς γύρω σου δράση. Κάτι να κάνει θόρυβο.
Εδώ που τα λέμε η ζωή σήμερα προσφέρεται για τέτοια πράγματα με τους ανεξέλεγκτους ρυθμούς της.

Αν εργάζεσαι κιόλας έχεις καλύψει την μισή σου μέρα με μπόλικη βαβούρα. Βέβαια τις υπόλοιπες ώρες που απομένουν κάτι άλλο χρειάζεται να βρεις ώστε να είσαι μόνιμα απασχολημένος.

Μιλάς στο τηλέφωνο από τη μια διαδρομή στην άλλη, βγαίνεις έξω, ξανά-βγαίνεις, βλέπεις τηλεόραση. Κάποια στιγμή κουράζεσαι και κοιμάσαι. Αυτή είναι μια συνηθισμένη τυπική μέρα για να νιώθεις τουλάχιστον άνετα.

Κι αν σου έλεγα ότι χωρίς τη σιωπή μπορεί να χαθείς κάπου σε αυτό το ατελείωτο τρέξιμο;
Ναι να χαθείς! Να μπερδευτείς.

Η σιωπή είναι τροφή για την ψυχή σου. Στη σιωπή μπορούν να συμβούν υπέροχα πράγματα.
Μπορείς να βρεις απαντήσεις σε ερωτήσεις που σε βασανίζουν και να δώσεις λύση σε προβλήματα. Σε αυτή κρύβεται η εσωτερική σου δύναμη.

Νομίζοντας ότι πρέπει να είσαι διαρκώς δραστήριος, πολλές φορές, χάνεις την ισορροπία που χρειάζεσαι ανάμεσα στην ανάπαυση και την εγρήγορση και μαζί με αυτή χάνεις και την επαφή με τον εαυτό σου.

Η σιωπή-αν παρατηρήσεις θα το δεις-σε φέρνει σε επαφή με τον εαυτό σου, με τα συναισθήματα σου, με τις σκέψεις σου. Είναι η γέφυρα που σας ενώνει.

Αν αποφεύγεις να μένεις μόνος κι αν φοβάσαι τη σιωπή, αυτό που στην πραγματικότητα σε κάνει να νιώθεις άβολα είναι ο εαυτός σου και τα καταπιεσμένα κομμάτια του που μιλούν όσο εσύ με κόπο αποφεύγεις να τα ακούσεις.


Ακολούθησε τον ήχο της σιωπής σου…



Ακολουθήστε το Θέματα Ψυχολογίας στο facebook: https://www.facebook.com/psychologicalway/

Σχόλια

Δημοφιλής ανάρτηση:

"Φωτιές θανάτου και ζωής"

Και, αν οι καθημερινές μας συναντήσεις με την αβεβαιότητα δεν αρκούν... Κι αν ξεχνάμε να θυμίζουμε στον εαυτό μας πως η ύπαρξη δεν εμπεριέχει σταθερές και απόλυτα, έρχεται μια μεγάλη καταστροφή να ορθώνει τώρα το ανάστημα της επιβλητικά μπροστά μας κι έτσι να μας φέρει αντιμέτωπους με την αλήθεια. Μια αλήθεια φωτιά που καίει τα σωθικά μας. Έρχεται καταπάνω μας με ορμή και απειλεί να μας συντρίψει ολοκληρωτικά. Φλόγες ανεξέλεγκτες που στο πέρασμα τους, έκαναν στάχτη δίχως έλεος τους απροετοίμαστους. Και η στάχτη γίνεται ένα με το χώμα. Μα η γη δεν έχει στόμα να μιλήσει για να πει την ιστορία αυτών που δεν υπάρχουν πια. Κι ας είναι ένα τούτη την ώρα. Κι αυτή η σιωπηλή ύπαρξη της ανυπαρξίας είναι εκεί, δίνοντας στους επιζώντες "μαθήματα θανάτου και ζωής". Θυμίζοντας πως ποτέ δεν θα μπορούσαμε να είμαστε προετοιμασμένοι και προστατευμένοι πίσω από κανένα απόλυτο και από καμία σταθερά για να ανταπεξέλθουμε σε μια τόσο σκληρή, τόσο αναπάντεχη αλλαγή. Αλλαγή από

“Χτίζοντας” γερές αναμνήσεις για τα παιδιά μας

Τα Χριστούγεννα μπορεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο να δυσκολεύουν συναισθηματικά πολλούς από εμάς, όπως είδαμε και σε προηγούμενο κείμενο (https://psychologicalway.blogspot.gr/2017/12/vs.html). Παρόλα αυτά δεν παύουν να είναι η κατεξοχήν αγαπημένη γιορτή των παιδιών κι όσοι από εμάς είναι γονείς ή βρίσκονται κοντά σε παιδιά το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό. Στολισμένοι δρόμοι, χριστουγεννιάτικες παιδικές ταινίες, δώρα, λαμπάκια, γλυκίσματα, ο Άγιος Βασίλης είναι λίγα μόνο από όλα όσα φαίνεται να μαγεύουν τα μικρά παιδιά. Αμέτρητα ερεθίσματα υπάρχουν τριγύρω που τα μεταφέρουν σε ένα παραμυθένιο κόσμο, καθώς ενεργοποιούν για τα καλά την φαντασία τους. Ως γονείς θέλουμε τα παιδιά μας να περνούν όμορφα τα Χριστούγεννα και κάνουμε ό, τι μπορούμε για αυτό καθώς το χαμόγελο και η δική τους χαρά, γεμίζουν κι εμάς ευτυχία. Έτσι, προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο δυνατό ώστε να τα ευχαριστήσουμε και να έχουν κάτι όμορφο να θυμούνται από τις γιορτές. Τι μένει τελικά από όλα αυτά

Παιδιά και διανοητική κακοποίηση

Οποιαδήποτε μορφή παιδικής κακοποίησης αποτελεί ένα βίωμα, το οποίο αφήνει τα σημάδια του στην παιδική ψυχή και επηρεάζει με δυσάρεστες συνέπειες το παρόν αλλά και το μέλλον του παιδιού που ως ενήλικας θα έρθει αντιμέτωπο με δυσκολίες σε διάφορους σημαντικούς τομείς της ζωής του. Η συγκεκριμένη μορφή κακοποίησης για την οποία θα μιλήσουμε, δεν είναι τόσο ορατή και θορυβώδης όσο για παράδειγμα είναι η σεξουαλική ή η σωματική. Παρόλα αυτά αποτελεί εξαιρετικά συχνό φαινόμενο του οικογενειακού βίου. Τι είναι λοιπόν η διανοητική κακοποίηση; Είναι αυτή η μορφή της κακοποίησης που βάζει ‘’εμπόδια’’ στη διαδικασία της ανάπτυξης της σκέψης ενός παιδιού. Ένα παράδειγμα θα μας βοηθήσει να ξεκαθαρίσουμε την έννοια αυτή. Η μικρή Μαρία που είναι 8 χρόνων, θέλει να πάει στο σχολείο χωρίς τη συνοδεία της μητέρας της και εκφράζει αυτή της την επιθυμία. Η μητέρα γελάει και της λέει «δεν θα σαι με τα καλά σου». Στη συνέχεια επειδή η Μαρία επιμένει, αρχίζει να θυμώνει και τις επιτίθετα