Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Διακοπές: Βάλσαμο ή Απειλή για τον ψυχισμό σου;




Διακοπές… Αυτό το περιστασιακό σταμάτημα από την κανονικότητα της καθημερινής ζωής. Για τους περισσότερους από εμάς ένας κύκλος εργασιών, καθώς έχουμε περάσει τα μισά του καλοκαιριού, έχει ήδη κλείσει.


Η ανάγκη μας για στιγμές ανάπαυλας από μακρινό όνειρο είναι πια πραγματικότητα. Ένα διάστημα παύσης έχει ανοιχτεί μπροστά μας μακριά από εργασιακές υποχρεώσεις, συνήθειες, πρόσωπα, ρυθμούς, οικείες και γνώριμες καταστάσεις και περιβάλλοντα.

Αυτός ο «κενός» από δραστηριότητες ρουτίνας χρόνος θα μπορούσε να αποτελέσει το εφαλτήριο μιας επαναδιαπραγμάτευσης της επερχόμενης επιστροφής μας στην περίοδο κανονικότητας που μας περιμένει, καθώς ιδέες για μια πιο βελτιωμένη έκδοση της ζωής μας μπορούν να έρθουν μέσα από την παύση.

Μπορούμε τώρα που έχουμε μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων να έρθουμε σε επαφή με τον εαυτό μας ανεμπόδιστα και να αφουγκραστούμε πιο καθαρά τις βαθύτερες ανάγκες και επιθυμίες μας χωρίς οι γρήγοροι ρυθμοί που είχαμε συνηθίσει το προηγούμενο διάστημα να δημιουργούν παράσιτα στην μεταξύ μας επικοινωνία.

Μοιάζουν αρκετά με τις ψυχοθεραπευτικές συναντήσεις αυτές οι συνθήκες. Με τη διαφορά βέβαια πως αντί για τις μικρές δώσεις των προγραμματισμένων εβδομαδιαίων ραντεβού, έχουμε περισσότερο χρόνο να αφιερώσουμε αν θέλουμε σε εσωτερικά ταξίδια και αναζητήσεις. 

Καθώς όμως η επικοινωνία με τον εαυτό μας στις διακοπές τείνει να αυξάνεται, συχνά αναδύεται σε αυτό το διάστημα μια δυσάρεστη αίσθηση. Νιώθουμε δυσφορία μιας που το μυαλό μας πλέον δεν είναι απασχολημένο από τις διάφορες εργασίες και έτσι ανοίγεται χώρος για να αναδυθούν τα "δαιμόνια" που μας ταλανίζουν εσωτερικά και ίσως ασυνείδητα έχουμε την τάση να αποφεύγουμε.

Έντονα όνειρα ή εφιάλτες που μας δυσκολεύουν τον ύπνο, κρίσεις πανικού, αγωνία, άγχη, φόβοι που κρύβαμε καλά μέσα μας, κατάθλιψη πολύ συχνά εκδηλώνονται αυτό τον καιρό και αντηχούν στα αυτιά μας σαν καμπανάκια κινδύνου. Το φαινομενικά παράδοξο είναι πως ούτε το σπίτι, ούτε η παραλία είναι αρκετά και ικανά για να μας κάνουν να χαλαρώσουμε σε τέτοιες περιπτώσεις.

Ίσως οι διακοπές να μπορούν να λειτουργήσουν ως ένα διαγνωστικό της ψυχικής μας υγείας. Τελικά βιώνουμε αυτή την περίοδο παύσης ως βάλσαμο ή ως απειλή; Τι είναι αυτό που κυριαρχεί όλο αυτό το διάστημα στον ψυχισμό μας και από πού πηγάζει;

Μήπως ήρθε ο καιρός να κάνουμε κάτι διαφορετικό; Να παρατηρήσουμε τη διάθεση μας και να πάψουμε να την αγνοούμε ή να την κρύβουμε. Να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τι μας συμβαίνει. Να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε και να γνωρίσουμε τις δυσκολεμένες πλευρές του εαυτού μας που χρειάζονται φροντίδα.

Μην ξεχνάτε πως πάντοτε ο εαυτός  προσπαθεί να μας μεταφέρει ένα μήνυμα με τα μέσα που έχει στη διάθεση του, προκειμένου να μας φανερώσει ανάγκες που δεν βρίσκονται στο επίπεδο της συνειδητής μας επίγνωσης.

Ας έχουμε τις αισθήσεις μας ενεργοποιημένες. Καλές διακοπές!!  


Ακολουθήστε τα Θέματα Ψυχολογίας στο facebook: https://www.facebook.com/psychologicalway/
Ευχαριστώ για την ανάγνωση!!




       

Σχόλια

Δημοφιλής ανάρτηση:

"Φωτιές θανάτου και ζωής"

Και, αν οι καθημερινές μας συναντήσεις με την αβεβαιότητα δεν αρκούν... Κι αν ξεχνάμε να θυμίζουμε στον εαυτό μας πως η ύπαρξη δεν εμπεριέχει σταθερές και απόλυτα, έρχεται μια μεγάλη καταστροφή να ορθώνει τώρα το ανάστημα της επιβλητικά μπροστά μας κι έτσι να μας φέρει αντιμέτωπους με την αλήθεια. Μια αλήθεια φωτιά που καίει τα σωθικά μας. Έρχεται καταπάνω μας με ορμή και απειλεί να μας συντρίψει ολοκληρωτικά. Φλόγες ανεξέλεγκτες που στο πέρασμα τους, έκαναν στάχτη δίχως έλεος τους απροετοίμαστους. Και η στάχτη γίνεται ένα με το χώμα. Μα η γη δεν έχει στόμα να μιλήσει για να πει την ιστορία αυτών που δεν υπάρχουν πια. Κι ας είναι ένα τούτη την ώρα. Κι αυτή η σιωπηλή ύπαρξη της ανυπαρξίας είναι εκεί, δίνοντας στους επιζώντες "μαθήματα θανάτου και ζωής". Θυμίζοντας πως ποτέ δεν θα μπορούσαμε να είμαστε προετοιμασμένοι και προστατευμένοι πίσω από κανένα απόλυτο και από καμία σταθερά για να ανταπεξέλθουμε σε μια τόσο σκληρή, τόσο αναπάντεχη αλλαγή. Αλλαγή από

“Χτίζοντας” γερές αναμνήσεις για τα παιδιά μας

Τα Χριστούγεννα μπορεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο να δυσκολεύουν συναισθηματικά πολλούς από εμάς, όπως είδαμε και σε προηγούμενο κείμενο (https://psychologicalway.blogspot.gr/2017/12/vs.html). Παρόλα αυτά δεν παύουν να είναι η κατεξοχήν αγαπημένη γιορτή των παιδιών κι όσοι από εμάς είναι γονείς ή βρίσκονται κοντά σε παιδιά το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό. Στολισμένοι δρόμοι, χριστουγεννιάτικες παιδικές ταινίες, δώρα, λαμπάκια, γλυκίσματα, ο Άγιος Βασίλης είναι λίγα μόνο από όλα όσα φαίνεται να μαγεύουν τα μικρά παιδιά. Αμέτρητα ερεθίσματα υπάρχουν τριγύρω που τα μεταφέρουν σε ένα παραμυθένιο κόσμο, καθώς ενεργοποιούν για τα καλά την φαντασία τους. Ως γονείς θέλουμε τα παιδιά μας να περνούν όμορφα τα Χριστούγεννα και κάνουμε ό, τι μπορούμε για αυτό καθώς το χαμόγελο και η δική τους χαρά, γεμίζουν κι εμάς ευτυχία. Έτσι, προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο δυνατό ώστε να τα ευχαριστήσουμε και να έχουν κάτι όμορφο να θυμούνται από τις γιορτές. Τι μένει τελικά από όλα αυτά

Παιδιά και διανοητική κακοποίηση

Οποιαδήποτε μορφή παιδικής κακοποίησης αποτελεί ένα βίωμα, το οποίο αφήνει τα σημάδια του στην παιδική ψυχή και επηρεάζει με δυσάρεστες συνέπειες το παρόν αλλά και το μέλλον του παιδιού που ως ενήλικας θα έρθει αντιμέτωπο με δυσκολίες σε διάφορους σημαντικούς τομείς της ζωής του. Η συγκεκριμένη μορφή κακοποίησης για την οποία θα μιλήσουμε, δεν είναι τόσο ορατή και θορυβώδης όσο για παράδειγμα είναι η σεξουαλική ή η σωματική. Παρόλα αυτά αποτελεί εξαιρετικά συχνό φαινόμενο του οικογενειακού βίου. Τι είναι λοιπόν η διανοητική κακοποίηση; Είναι αυτή η μορφή της κακοποίησης που βάζει ‘’εμπόδια’’ στη διαδικασία της ανάπτυξης της σκέψης ενός παιδιού. Ένα παράδειγμα θα μας βοηθήσει να ξεκαθαρίσουμε την έννοια αυτή. Η μικρή Μαρία που είναι 8 χρόνων, θέλει να πάει στο σχολείο χωρίς τη συνοδεία της μητέρας της και εκφράζει αυτή της την επιθυμία. Η μητέρα γελάει και της λέει «δεν θα σαι με τα καλά σου». Στη συνέχεια επειδή η Μαρία επιμένει, αρχίζει να θυμώνει και τις επιτίθετα