Προσδοκίες VS Πραγματικότητα εν όψει εορτών

Η ρίζα του ψυχικού μας πόνου βρίσκεται στις μεγάλες προσδοκίες έγραψε ο Σαίξπηρ και αν ανασύρουμε βιώματα του παρελθόντος ή ακόμα αν παρατηρήσουμε καταστάσεις του παρόντος μας, μπορούμε να αναγνωρίσουμε την αλήθεια αυτής της φράσης αφήνοντας την να αναδυθεί μέσα από την προσωπική μας εμπειρία.

Μικρές και μεγάλες, θετικές και αρνητικές προσδοκίες περιβάλλουν τη ζωή μας. Μάλιστα, χωρίς να το καταλαβαίνουμε άμεσα- ή και ποτέ κάποιες φορές- επηρεάζουν τον τρόπο που συμπεριφερόμαστε και αισθανόμαστε μέσα από όλα όσα αναμένουμε και ελπίζουμε ότι θα συμβούν.

Βρισκόμαστε λίγες ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα, μια γιορτή άρρηκτα συνδεδεμένη με εικόνες οικογενειακών συγκεντρώσεων, με στιγμές ζεστασιάς και θαλπωρής, αγάπης, μοιράσματος. Εικόνες συναισθηματικά φορτισμένες που έχουν τη δύναμη να δημιουργούν μέσα μας έντονες, μεγάλες προσδοκίες που μας κάνουν να περιμένουμε από τις ημέρες αυτές κάτι συγκεκριμένο.

Προσδοκίες που τελικά μοιάζει να μας εγκλωβίζουν καθώς χωρίς να το συνειδητοποιούμε κάνουν το σενάριο τον χαρούμενων εορταστικών ημερών, υποχρεωτική κατάσταση που θα έπρεπε να ζει ο καθένας από εμάς την ίδια στιγμή που η εικόνα της πραγματικότητας του μπορεί να απέχει.

Κι έτσι αν οι οικονομίες μας δεν το επιτρέπουν, αν είμαστε άνεργοι, μόνοι χωρίς να το έχουμε επιλέξει, τσακωμένοι, χωρισμένοι, ασθενείς και αν για διάφορους άλλους λόγους δεν μπορούμε να αντλήσουμε χαρά από τη ζωή μας τη δεδομένη χρονική στιγμή, οι προσδοκίες αυτές μας δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο.

Η πίεση να εκπληρώσουμε τον ‘’ρόλο του ευτυχισμένου’’ όταν αυτός έρχεται σε βαθιά διάσταση με την κατάσταση και τα συναισθήματα που βιώνουμε αυτή την στιγμή στη ζωή μας, οδηγεί πολύ εύκολα στην ψυχική φόρτιση και τη θλίψη.

Χρειάζεται να θυμόμαστε ότι τα πράγματα έχουν τη σημασία που τους δίνουμε εμείς και αυτό ισχύει και για τις γιορτές. Ας αφήσουμε στην άκρη το πώς τα Χριστούγεννα "θα έπρεπε"  να είναι και ας αναρωτηθούμε λοιπόν τι είναι πραγματικά για εμάς τα Χριστούγεννα. Τι διάθεση έχουμε; Αν θέλαμε να κάνουμε κάτι για τον εαυτό μας αυτές τις μέρες τι θα ήταν αυτό και με ποιο τρόπο θα μπορούσαμε να το κάνουμε;

Δεν χρειάζεται να απαντήσουμε βιαστικά. Ο εαυτός μας πάντα γνωρίζει τι έχει ανάγκη, αρκεί να είμαστε ανοιχτοί και να τον «ακούμε» στρέφοντας την ενέργεια μας προς τα μέσα κι εκείνος στον δικό του χρόνο θα μας οδηγήσει σε αυτό που έχει σημασία και νόημα για εμάς.

Ίσως, μέσα από μια νέα και προσωπική πια νοηματοδότηση των εορτών να κάνει αυτές τις ημέρες να περάσουν με έναν τρόπο που θα μας ταιριάζει και θα είναι κοντά στις ανάγκες και τις διαθέσεις μας. Και ποιος ξέρει.. ίσως αυτή τη φορά να "το γιορτάσουμε" πραγματικά με τον τρόπο μας, πέραν πάσας προσδοκίας...

Υ.Γ: Σε περίπτωση που αποφασίσατε να μοιράσετε δώρα στους αγαπημένους σας, μην ξεχάσετε να τσεκάρετε αν στη λίστα αυτών έχετε συμπεριλάβει και τον εαυτό σας!! Καλές γιορτές να έχουμε!!