Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μήπως ενδίδετε σε περισπασμούς που σας βγάζουν από το πρόγραμμα;;



Ποια είναι τα μικρά "εμπόδια" που μπαίνουν στο οπτικό σας πεδίο την στιγμή που η ματιά σας χρειάζεται να είναι προσανατολισμένη σε ένα συγκεκριμένο στόχο; Συχνά μικροί καθημερινοί περισπασμοί μας απομακρύνουν από αυτά που θέλουμε να κάνουμε και μας "τρώνε" πολύτιμο χρόνο χωρίς καλά-καλά να το αντιληφθούμε.

Μηνύματα στο κινητό μας, ειδοποιήσεις από τα social media, ο συνεργάτης μας στο γραφείο που περνάει να μας πει ένα γεια που τελικά κατέληξε σε "ψηλή κουβέντα", είναι μόνο μερικά από τα πράγματα που μπορούν να αποσπάσουν την προσοχή μας τη στιγμή που είμαστε απασχολημένοι με κάτι και ακόμα καλύτερα, είναι μερικοί από τους περισπασμούς που εμείς επιτρέπουμε να μας τραβήξουν το ενδιαφέρον.

Έτσι λοιπόν, είτε κάποιος εμφανιστεί και μας διακόψει είτε εμείς στρέψουμε σε κάτι το ενδιαφέρον μας και διακόψουμε αυτό που κάνουμε, καταλήγουμε κάποια στιγμή στην άχαρη συνειδητοποίηση πως ο χρόνος έχει περάσει περισσότερο από όσο μάλλον θα θέλαμε και άρα έχουμε βγει εκτός προγραμματισμού. Κι αν στον χρόνο αυτό προσθέσουμε και τον χρόνο που χρειαζόμαστε μετά το διάλειμμα έτσι ώστε να επανέλθει η συγκέντρωση μας,τότε τα πράγματα δυσκολεύουν περισσότερο.

Κάπως έτσι φτάνουμε να έχουμε έντονο στρες και εκνευρισμό και να τα βάζουμε με τον εαυτό μας ή με τους άλλους για τον χρόνο που πέρασε εις βάρος της δουλειάς που είχαμε να κάνουμε και γιατί ίσως δεν προλάβαμε να ολοκληρώσουμε αυτό που κάναμε.

Παρόλα αυτά μπορούμε αμέσως τώρα αν το θέλουμε, να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Ας σκεφτούμε λίγο ποια είναι τα πράγματα που μας καθυστερούν συνήθως.
Αν δεν μπορούμε να σκεφτούμε αυτή τη στιγμή ας βάλουμε στο πρόγραμμα την αυτοπαρατήρηση ώστε να ανακαλύψουμε και να συνειδητοποιήσουμε τι μας αποσπά την προσοχή; Παρατηρήστε και αν σας διευκολύνει κρατήστε σημειώσεις.

Αφού εντοπίσουμε τους περισπασμούς είμαστε έτοιμοι για το επόμενο βήμα. Πως μπορείτε να πάρετε απόσταση από αυτούς την ώρα που έχετε να κάνετε κάτι; Αυτό το γνωρίζετε καλύτερα από εμένα. Αν για παράδειγμα είναι η τηλεόραση που σας αποσπά, ίσως θα βοηθούσε το να παραμείνει κλειστή την ώρα της απασχόλησης σας.

Αν είναι άλλοι άνθρωποι ο περισπασμός σας, ίσως χρειαστεί να τους εξηγήσετε πως χρειάζεστε λίγο χρόνο για να τελειώσετε και μπορείτε να τα πείτε αργότερα. Το όχι είναι μια λέξη που μπορεί εδώ να σας φανεί χρήσιμη και ειδικά αν δεν τη χρησιμοποιείτε συχνά! Εξασκήστε δηλαδή τη διεκδικητική σας συμπεριφορά. Σημασία έχει σε γενικές γραμμές να βρείτε τι σας αποσπά και να το "προλάβετε" κατά κάποιο τρόπο.

Οι πειρασμοί μπορεί να είναι πολλοί, γι αυτό θα χρειαστεί να φέρνετε κάθε φορά στο μυαλό σας τι έχετε να κάνετε και για ποιο λόγο θέλετε να το ολοκληρώσετε. Μην ξεχνάτε πως χωρίς κίνητρο δεν γίνεται τίποτα σε αυτή τη ζωή. Ωστόσο αν τύχει και παρασυρθείτε καμιά φορά, δεν χρειάζεται να είστε αυστηροί με τον εαυτό σας! Μιλήστε του όμορφα. Θα μπορούσατε να πείτε για παράδειγμα "ok! Έχασα την συγκέντρωση μου αυτή τη φορά, αλλά τώρα θα συνεχίσω αυτό που κάνω".

Επιπλέον είναι σημαντικό κάποιες φορές να προγραμματίζουμε τον χρόνο που θα επιλέξουμε να αφιερώσουμε σε μια δουλειά έστω και κατά προσέγγιση, προκειμένου να σχηματίσουμε νοερά τα όρια του χρόνου μας. Αν έχουμε να κάνουμε κάτι σημαντικό και δεν έχουμε υπολογίσει τον χρόνο που χρειαζόμαστε για να γίνει, ένα  από τα πιθανά σενάρια είναι να το αναβάλουμε έχοντας την αίσθηση πως υπάρχει χρόνος γενικότερα. Έτσι βάζουμε σε προτεραιότητα δραστηριότητες που γεμίζουν το πρόγραμμα μας χωρίς τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή να είναι σημαντικό να γεμίσει από αυτές. 

Θα έχει ενδιαφέρον, σε δεύτερο χρόνο, να παρατηρήσετε ποια είναι η δραστηριότητα από την οποία αποσπάται πιο συχνά η προσοχή σας. Τις φορές που θέλουμε να αποφύγουμε κάτι, ο ψυχισμός μας βρίσκει επιδέξιους τρόπους να μας απομακρύνει από αυτό. Αυτοί οι τρόπου λειτουργούν υποσυνείδητα. Έτσι με το να αποσπάται η προσοχή μας συνεχώς από μια κατάσταση, μας δίνεται τη δυνατότητα να μην βιώνουμε ολοκληρωτικά μια δυσάρεστη για εμάς εμπειρία.

Κλείνοντας ας σκεφτούμε πάνω στην πρόταση της Hannah More: " Εμπόδια είναι εκείνα τα πράγματα που βλέπεις όταν παίρνεις τα μάτια σου από τον στόχο".

Σχόλια

Δημοφιλής ανάρτηση:

"Φωτιές θανάτου και ζωής"

Και, αν οι καθημερινές μας συναντήσεις με την αβεβαιότητα δεν αρκούν... Κι αν ξεχνάμε να θυμίζουμε στον εαυτό μας πως η ύπαρξη δεν εμπεριέχει σταθερές και απόλυτα, έρχεται μια μεγάλη καταστροφή να ορθώνει τώρα το ανάστημα της επιβλητικά μπροστά μας κι έτσι να μας φέρει αντιμέτωπους με την αλήθεια. Μια αλήθεια φωτιά που καίει τα σωθικά μας. Έρχεται καταπάνω μας με ορμή και απειλεί να μας συντρίψει ολοκληρωτικά. Φλόγες ανεξέλεγκτες που στο πέρασμα τους, έκαναν στάχτη δίχως έλεος τους απροετοίμαστους. Και η στάχτη γίνεται ένα με το χώμα. Μα η γη δεν έχει στόμα να μιλήσει για να πει την ιστορία αυτών που δεν υπάρχουν πια. Κι ας είναι ένα τούτη την ώρα. Κι αυτή η σιωπηλή ύπαρξη της ανυπαρξίας είναι εκεί, δίνοντας στους επιζώντες "μαθήματα θανάτου και ζωής". Θυμίζοντας πως ποτέ δεν θα μπορούσαμε να είμαστε προετοιμασμένοι και προστατευμένοι πίσω από κανένα απόλυτο και από καμία σταθερά για να ανταπεξέλθουμε σε μια τόσο σκληρή, τόσο αναπάντεχη αλλαγή. Αλλαγή από

“Χτίζοντας” γερές αναμνήσεις για τα παιδιά μας

Τα Χριστούγεννα μπορεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο να δυσκολεύουν συναισθηματικά πολλούς από εμάς, όπως είδαμε και σε προηγούμενο κείμενο (https://psychologicalway.blogspot.gr/2017/12/vs.html). Παρόλα αυτά δεν παύουν να είναι η κατεξοχήν αγαπημένη γιορτή των παιδιών κι όσοι από εμάς είναι γονείς ή βρίσκονται κοντά σε παιδιά το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό. Στολισμένοι δρόμοι, χριστουγεννιάτικες παιδικές ταινίες, δώρα, λαμπάκια, γλυκίσματα, ο Άγιος Βασίλης είναι λίγα μόνο από όλα όσα φαίνεται να μαγεύουν τα μικρά παιδιά. Αμέτρητα ερεθίσματα υπάρχουν τριγύρω που τα μεταφέρουν σε ένα παραμυθένιο κόσμο, καθώς ενεργοποιούν για τα καλά την φαντασία τους. Ως γονείς θέλουμε τα παιδιά μας να περνούν όμορφα τα Χριστούγεννα και κάνουμε ό, τι μπορούμε για αυτό καθώς το χαμόγελο και η δική τους χαρά, γεμίζουν κι εμάς ευτυχία. Έτσι, προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο δυνατό ώστε να τα ευχαριστήσουμε και να έχουν κάτι όμορφο να θυμούνται από τις γιορτές. Τι μένει τελικά από όλα αυτά

Παιδιά και διανοητική κακοποίηση

Οποιαδήποτε μορφή παιδικής κακοποίησης αποτελεί ένα βίωμα, το οποίο αφήνει τα σημάδια του στην παιδική ψυχή και επηρεάζει με δυσάρεστες συνέπειες το παρόν αλλά και το μέλλον του παιδιού που ως ενήλικας θα έρθει αντιμέτωπο με δυσκολίες σε διάφορους σημαντικούς τομείς της ζωής του. Η συγκεκριμένη μορφή κακοποίησης για την οποία θα μιλήσουμε, δεν είναι τόσο ορατή και θορυβώδης όσο για παράδειγμα είναι η σεξουαλική ή η σωματική. Παρόλα αυτά αποτελεί εξαιρετικά συχνό φαινόμενο του οικογενειακού βίου. Τι είναι λοιπόν η διανοητική κακοποίηση; Είναι αυτή η μορφή της κακοποίησης που βάζει ‘’εμπόδια’’ στη διαδικασία της ανάπτυξης της σκέψης ενός παιδιού. Ένα παράδειγμα θα μας βοηθήσει να ξεκαθαρίσουμε την έννοια αυτή. Η μικρή Μαρία που είναι 8 χρόνων, θέλει να πάει στο σχολείο χωρίς τη συνοδεία της μητέρας της και εκφράζει αυτή της την επιθυμία. Η μητέρα γελάει και της λέει «δεν θα σαι με τα καλά σου». Στη συνέχεια επειδή η Μαρία επιμένει, αρχίζει να θυμώνει και τις επιτίθετα